اینترنت ماهوارهای «استارلینک» میتواند همه ما را مسموم کند
تاریخ انتشار: ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۵۷۹۳۸
یک دانشمند سابق ناسا هشدار داده است که ماهوارههای استارلینک(Starlink) ایلان ماسک میتوانند میدان مغناطیسی زمین را فرسایش دهند و به آرامی همه ما را مسموم کنند.
به گزارش ایسنا، یک فیزیکدان سابق ناسا هشدار میدهد که صورت فلکی بزرگ ماهوارهای مانند استارلینک ایلان ماسک میتواند مغناطیس کره زمین را مختل کند و تمام حیات را در معرض پرتوهای مرگبار کیهانی قرار دهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به نقل از دیلیمیل، مطالعه جدید دکتر سیرا سولتر-هانت(Sierra Solter-Hunt) بر اساس تخمینهای جدیدی است که نشان میدهد شرکت اسپیسایکس ایلان ماسک در هر ساعت بیش از ۲۷۵۵ پوند(۱.۳ تن) از زبالههای ماهوارههای ارائه دهنده اینترنت بیسیم را در جو زمین میسوزاند و یک لایه فلزی از ذرات رسانا را در مدار ایجاد میکند.
دکتر سولتر هانت، فیزیکدان میگوید: من بسیار شگفت زده شدم. هیچ کس تحقیقات زیادی در مورد تجمع گرد و غبار فلزی از صنعت فضایی انجام نداده است.
طبق آخرین تخمین اخترشناسان در ماه مارس، اکنون ۵۵۰۴ ماهواره استارلینک در مدار هستند که از این تعداد ۵۴۴۲ ماهواره فعال هستند. اما دهها هزار مورد دیگر نیز قرار است پرتاب شود.
این فیزیکدان گفت که ذرات این ماهوارهها در پایان چرخه حیات خود میتوانند میدان مغناطیسی را که از جو زمین محافظت میکند، منحرف کننده یا به دام بیاندازند.
اگرچه او اشاره میکند که این «بدترین حالت ممکن» است، اما چنین لایهای از گرد و غبار فلزی باردار میتواند به «از بین رفتن اتمسفر» و دچار شدن زمین به سرنوشتی مشابه مریخ و عطارد منجر شود.
او توضیح میدهد: ما در حال حاضر در حدود ۱۰ هزار ماهواره در مدار داریم، اما طی ۱۰ تا ۱۵ سال آینده احتمالا این تعداد به ۱۰۰ هزار ماهواره برسد. وقتی به ۱۰۰ هزار برسیم، فکر میکنم خیلی دیر شده است.
دلیل نگرانی او این است که این بقایای فلزی ریز بسیار بزرگتر از وزن ذرات باردار مغناطیسی هستند که از زمین در برابر تشعشعات کیهانی محافظت میکنند.
سنگینترین بخش شناخته شده مغناطیس کره زمین، حلقههای بزرگ ذرات به دام افتاده به نام کمربند ون آلن هستند. این کمربند از سمت قطب شمال و جنوب با بار مغناطیسی دور زمین حلقه میزند.
وزن این ناحیه حیاتی در مقایسه با بقایای فلزی که میتواند آن را از زمین جدا کند، بسیار کوچک است و باید گفت که کمربندهای ون آلن تنها دارای جرم کلی ۰.۰۰۰۴ پوند(یا حدود ۰.۰۰۰۱۸ کیلوگرم) هستند. جرمهای بخشهای دیگر مغناطیسسپهر تخمین زده نمیشوند اما در کل چگالی کمتری نسبت به کمربندهای ون آلن دارند.
به عبارت دیگر، این وزن سبک و جرم کم مغناطیس سپهر به این معنی است که حجم بالایی از زبالههای سنگین ماهوارهای میتواند تاثیری چشمگیر و بیسابقهای روی آن داشته باشد.
وی افزود: من فکر میکنم ما باید فورا استفاده از یونوسفر و جو را به عنوان یک سطل زباله برای صنعت فضایی متوقف کنیم.
در سالهای اخیر، هم اخترشناسان دانشگاهی و هم رقبای شرکت ماهوارهای اسپیس ایکس، شکایت رسمی به کمیسیون ارتباطات فدرال ایالات متحده(FCC) در مورد جاهطلبیهای شرکت استارلینک اسپیسایکس ارائه کردهاند. اخترشناسان نگران هستند که زبالههای فضایی این شرکت به طور دائم با رصدخانههای زمینی تداخل داشته باشد و مطالعه فضا را متوقف کند.
با این حال، برخی از اخترفیزیکدانان و دانشمندان سیارهشناسی نسبت به بدترین سناریوی فرضی این مقاله جدید ابراز تردید کردهاند.
فیونا تامپسون(Fionagh Thompson)، محققی از دانشگاه دورهام در بریتانیا گفته است که تخمینهای دکتر سولتر هانت برای تعداد ماهوارههای آینده «اغراقآمیز به نظر میرسد». او خاطرنشان کرد که این مقاله یک آزمایش فکری جالب است، اما افزود که نباید آن را به عنوان چیزی که قرار است رخ دهد در نظر گرفت.
دکتر جان تاردونو(John Tarduno)، یکی از متخصصان مگنتوسفر و دانشمندان سیارهشناسی در دانشگاه روچستر در نیویورک، به طور خاص از فرضیه مقاله جدید انتقاد کرد و گفت: حتی در چگالی مورد بحث، ایجاد یک پوسته رسانای پیوسته مانند یک سپر مغناطیسی بعید است.
اما دکتر سولتر هانت میگوید که هیچ یک از منتقدان او نتوانستهاند در فرضیه اصلی او حفرهای پیدا کنند، حتی زمانی که او شخصا انتقاد سازندهتری را درخواست کرده است.
او گفت: من برای توضیح بیشتر در مورد اینکه چگونه میتوانم تحقیقات را بهبود بخشم با بعضی از آنها تماس گرفتم و آنها به سادگی نمیدانستند چگونه میتوانم مطالعه خود را در مورد اثرات الکترواستاتیک بهبود بخشم. او در پایان گفت: بنابراین من در حال حاضر هیچ منتقد علمی را واقعی نمیدانم، و مقاله در مرحله بازبینی است.
دکتر لاولر، اخترشناس دانشگاه رجینا در کانادا که الهامبخش تحقیقات او بود، مطالعه جدید را «گام اول واقعا مهمی» خواند که توجه مورد نیاز را به مقدار «هولناک» غبار فضاپیما در جو زمین جلب میکند. دکتر لاولر میگوید: پیامدهای این آلودگی ماهوارهای میتواند در مقیاسی کاملا متفاوت با آنچه که ما به آن فکر میکنیم رخ دهد.
کانال عصر ایران در تلگراممنبع: عصر ایران
کلیدواژه: اینترنت ماهواره ای استارلینک ماهواره ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۵۷۹۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شبکه هابل برای اولین بار با یک ماهواره ارتباط بلوتوثی برقرار میکند
اغلب ماهوارهها از فرکانسهای رادیویی بهمنظور ارتباطات خود بهره میبرند؛ اما شرکت هابل نتورک بهتازگی اعلام کرده است که از فناوری بلوتوث برای برقراری ارتباط مستقیم با یک ماهواره کمک گرفته است. این برای اولینبار در تاریخ است که اتصال بلوتوث با یک ماهواره داخل مدار انجام میگیرد و میتواند نویدبخش کاربردهای متعدد در آینده نزدیک باشد.
برقراری اتصال بلوتوث ماهوارهای چه اهمیتی دارد؟شرکت هابل نتورک در ماه گذشته اقدام به ارسال دو ماهواره به مدار زمین از طریق ماموریت مشترک Transporter ۱۰ اسپیس ایکس کرد و از آن زمان تاکنون، با موفقیت توانسته سیگنالهای مبتنی بر تراشه ۳.۵ میلیمتری بلوتوث را از فاصله ۶۰۰ کیلومتری سطح زمین، دریافت نماید. این شرکت ادعا دارد که طیف کاربردهای متصور برای اتصال بلوتوث ماهوارهای، بسیار وسیع است که از میان آنها میتوان به خدمات لجستیک، پایش دامها در مراتع، قلادههای هوشمند برای حیوانات خانگی، پایش وضعیت خاک در نقاط مختلف، ردیابی قطعات خودرو و حتی مراقبت بهتر و دقیقتر از کودکان اشاره کرد.
پایش مستمر موقعیت مکانی، بهخصوص در مناطق دور افتاده یکی از اصلیترین کاربردهای اتصال بلوتوث ماهوارهای است که میتواند برای صنایع مختلف، مفید واقع شود. پس از ارسال تمامی ماهوارههای مورد نیاز به مدار زمین، کاربران با استفاده از دستگاههای فعلی و تنها با نصب یک فریمور میتوانند از اتصال بلوتوث با ماهوارهها بهرهمند شوند. گسترش دستگاههای متصل به شبکه و اینترنت اشیاء باعث شده است تا نیاز برای راهحلی بهینه با مصرف انرژی پایین جهت موقعیتیابی ایجاد شود. هابل نتورک امید دارد تا با ارائه خدمات آتی خود، بتواند خلاء موجود در این زمینه را از بین ببرد و نگرانی سایر شرکتها در بهکارگیری فناوریهای نوین را برطرف سازد.
شرکت هابل نتورک در سال ۲۰۲۱ توسط الکس هارو، بنیانگذار Life۳۶۰ و بن وایلد، موسس Lotera تاسیس شد. البته در کنار این دو نفر، یک مهندس هوافضا بهنام جان کیم در شکلگیری شرکت نقش مستقیم داشته است و یکی از همبنیانگذاران بهشمار میرود. الکس هارو اشاره دارد که ایده اتصال بلوتوث ماهوارهای در ابتدا بسیار دور از ذهن به نظر میرسید؛ مخصوصاً با توجه به اینکه حتی دستگاههای نزدیک بههم نیز در برقراری چنین اتصالی گاهاً با مشکل مواجه میشوند. این شرکت در ادامه توانست با نوآوری و توسعه نرمافزاری مخصوص برای برقراری اتصال بلوتوث با فواصل طولانی از طریق تراشههای رایج فعلی، قسمت عمدهای از چالش پیشروی خود را پشتسر بگذارند.
هابل نتورک جهت فراهمسازی بستر سختافزاری مناسب برای اتصال بلوتوث ماهوارهای هم اقدام به طراحی آنتن خاصی کرد که امکان نصب آن روی ماهوارههای کوچک وجود دارد. عملکرد آن تقریباً مشابه با ذرهبین است و میتواند با تقویت سیگنال، ارتباط ماهوارهای با تراشه بلوتوث دستگاههای رایج را ممکن سازد. همچنین تیم توسعه اقدام به رفع موانع مرتبط با پدیده دوپلر کردند که موجب تداخلات فرکانسی میشد و بیشتر در دستگاههایی با سرعت حرکت بالا رخ میدهد.
شرکت گفته شده درنظر دارد تا از طریق ماموریت Transporter ۱۱ اسپیس ایکس، اقدام به ارسال سومین ماهواره خود به مدار زمین نماید و ماهواره چهارم را هم کمی بعد به فضا بفرستد. این چهار ماهواره میتوانند اتصال بلوتوث ماهوارهای بهشکل محدودی را فراهم سازند؛ اگرچه کاربران نسخه آزمایشی از همین الان هم میتوانند چنین اتصالی را تجربه کنند. هدف نهایی هابل نتورک، ارسال ۳۲ ماهواره تا اوایل سال ۲۰۲۶ است و میتوانند ۲ الی ۳ ساعت اتصال در روز را ممکن کنند.
منبع: دیجیاتو
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی فناوری